เรื่องเล่า พ่อบอกฉันว่า ผู้ชายมีเมียได้มากกว่า 1 คน
ฉันเดินไปที่ห้องนอนของแม่ก็เห็นแม่กำลังนั่งตัวสั่นด้วย ใบหน้าที่เบื้องต้นอยู่ที่ขอบเตียงฉันไม่เคยเห็นแม่ โกรธอย่างนี้มาก่อนแม่หันมาพูดกับฉันว่ารู้อะไรไหม พ่อของลูกไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น ตอนที่บอกว่าไปทำงานที่ต่างประเทศ
ฉันก็เป็นเด็กผู้หญิงคนนึงที่เติบโตมาด้วยความรักทำการครอบครัวที่แสนอบอุ่นและฉันก็มีพ่อที่ดีที่สุดในโลก เพราะเป็นคนที่ใจดีมองโลกในแง่บวกและชอบช่วยเหลือผู้อื่นฉันยังเป็นคนที่ตลกแล้วรูปหล่ออีกด้วย ถ้าเทียบกับคนวัยเดียวกันฉันก็บอกได้เลยว่าพอดูหนุ่มแล้วหล่อกว่ามาก พ่อเป็นนักธุรกิจที่ งานของพ่อทำให้พ่อต้องเดินทางตลอดจนฉันกับแม่ก็จะไปกับพ่อเสมอหรือถ้าหากพ่อต้องย้ายไปอยู่ประเทศใดประเทศหนึ่งเราก็จะย้ายตามไปด้วย แต่มีอยู่ครั้งนึงที่พ่อไปคนเดียวในทริปนั้นเป็นเวลา 15 วัน เพราะค่าตั๋วช่วงนั้นและฉันก็มีสอบสำคัญที่โรงเรียนแต่เมื่อ 15 วันผ่านไป พ่อก็ยังไม่กลับมาแม่โทรไปถามพ่อก็บอกว่าที่ทำงานมีปัญหาใหญ่ทำให้พ่อต้องเลื่อนเวลากลับออกไปอีก 15 วัน แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกแปลกอะไรเพราะนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่พ่อไปคนเดียวนานๆแต่สิ่งที่แปลกคือพ่อไม่เคยโทรหรือตอบข้อความกลับมาในช่วงเวลา 15 วัน นั้นซึ่งพวกเราก็แทบจะติดต่อพ่อไม่ได้ด้วยซ้ำและไม่มีสักวันที่พอจะโทรมาหาเราเลยช่วงนั้นทำให้ฉันกับแม่เป็นห่วงพ่อมากคิดว่าพ่อคงจะทำงานหนักหามรุ่งหามค่ำจนไม่มีเวลาพอกลับมา
ในวันเกิดของแม่พอดีฉันดีใจและมีความสุขมากเพราะฉันคิดถึงพ่อที่สุดพ่อไปนานถึงเดือนเลย พ่อมาถึงพวกเราก็รีบไปกอดพ่อแน่นมากจนแทบจะรวมเป็นร่างเดียวจากนั้น พ่อก็ถือเค้กออกมาแม่ถึงกับร้องออกมาว่า ที่รักคุณยังจำวันเกิดฉันได้ อยู่แล้วยิ้มออกมาอย่างมีความสุขมากก็ออกจะดูดีกว่าตอนที่ไปทริปด้วยซ้ำ หนวดที่เคยดูรกรุงรังก็ถูกจัดการแบบสะอาดเนี้ยบ แถมดูเหมือนพ่อจะผอมลงด้วยเพราะตัดผมใหม่พร้อมกับย้อมผมที่เริ่มหงอกให้กลับมาดำเงาอีกครั้ง พ่อดูเปลี่ยนไปแต่ครั้งสุดท้ายที่เราเจอกันมันก็ดูเหมือนเรื่องปกติทั่วไปแต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่ถ้าคืนต่อมาในตอนที่ฉันกำลังหลับอยู่ในห้องก็ได้ยินเสียงแม่ร้องไห้แม่ร้องไห้คร่ำครวญอย่างหนัก เหมือนกับว่ากำลังมีใครตายฉันได้ยินแม่พูดขึ้นมาว่า คุณทำแบบนี้กับฉันได้ยังไงมันเป็นใครมันเป็นใครบอกฉันมานะ ประตูห้องนอนของฉันไม่ได้ปิดสนิททำให้ฉันสามารถลุกขึ้นไปดูเหตุการณ์ตรงหน้าได้ แต่ฉันไม่กล้าพอจริงๆแล้วฉันไม่ได้กลัวที่พ่อกับแม่จะทะเลาะกันแต่ฉันกลัวความจริงที่จะได้รับรู้ ฉันคิดว่าฉันเดาได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นแต่ฉันก็ยังหลอกตัวเองว่าฉันแค่ฝันไปแล้วเดินกลับไปนอน
เช้าวันรุ่งขึ้นฉันไม่เจอพ่อเจอแต่แม่ที่ดูสภาพสะโหลสะเหล ฉันเดินเข้าไปในครัวตรงเข้าไปหาแม่ที่เอาแต่มองแก้วกาแฟในมือตาของแม่บวมเป่งจนฉันแทบจำไม่ได้ดูเหมือนว่าแม่จะร้องไห้อย่างหนักจนไม่ได้นอนมาทั้งคืน เหมือนจะถามแม่ว่าพ่อไปไหนแม้แค่มองหน้าฉันไม่พูดอะไรแล้วเดินออกไปฉันเห็นน้ำตาที่กำลังจะไหลออกมาจากขอบตาของแม่อีกครั้ง ฉันยังไม่ค่อยแน่ใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี่มันคือความจริงใช่ไหม พ่อกำลังนอกใจแม่ไหมหรอกไม่มีทางเป็นไปได้มันต้องเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิดแน่นอน
3 วันแล้ว จากวันนั้นที่พ่อไม่กลับบ้านแม่ดูแย่ลงเรื่อยๆแล้วไม่ตอบอะไรเลย ไม่ว่าฉันจะพยายามถามอะไรออกไปเช่นพ่อไปไหน พ่อทำอะไรอยู่ แม่มักจะแอบไปนั่งร้องไห้คนเดียวในห้องของแม่ และช่วงดึกคืนนั้นพ่อก็กลับมา ฉันยังไม่นอนแต่ก็รู้สึกกลัวการเผชิญหน้าเลยแกล้งหลับต่อ ฉันปิดประตูปิดไฟและตัวอยู่ในผ้าห่มแต่ แล้วเขาก็เดินเข้ามาที่ห้องชาร์จแล้วเปิดไฟลูกยังไม่หลับใช่ไหม พ่อถามขึ้นในขณะที่ฉันมองหน้าพ่อจะไม่ตอบอะไร กลับไปจากนั้นทั้งคู่ก็เงียบกันไปพักนึง เป็นพ่อที่ทำลายความเงียบเลยถามฉันว่า แม่ของลูกได้บอกทุกอย่างกับลูกแล้วใช่ไหม จากนั้นแม่ก็เดินเข้ามา ลูกได้ยินตอนที่เราทั้งคู่คุยกัน ฉันเดินตามพ่อกับแม่ไปที่ห้องของพวกท่านและนั่งที่โซฟาด้วยกันสุดท้ายก็เป็นแม่ที่ ที่บอกว่าไปประชุมที่ต่างประเทศงานของพ่อเขาไม่ได้มีปัญหาอะไรทั้งนั้นแค่ เขาไปเตรียมจัดงานแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นอยู่ เขาแอบนอกใจแม่และผู้หญิงคนนั้นท้อง เขาเลยจะไปสร้างครอบครัวใหม่ พ่อนั่งยังทำสีหน้าไม่ถูกในขณะที่แม่ก็เกือบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ส่วนฉันตอนนี้ก็ช้าเกินกว่าจะพูดอะไรออกมาได้ฉันทำได้แค่หัวเราะให้แห้ง แล้วถามมาว่านี่มันแค่เรื่องตลกใช่ไหมคะ แล้วฉันก็วิ่งกลับเข้าห้องตัวเองโดยไม่รอคำตอบ ฉันนั่งร้องไห้ทั้งคืนจะหลับไป
เช้าวันต่อมาก็ไปโรงเรียนตามปกติทำเหมือนกับว่าเรื่องเมื่อคืนไม่เคยเกิดขึ้น แต่จริงๆแล้วมันทำไม่ได้เลยในหัวของฉันยังมีแต่เสียงที่เราคุยกันเมื่อคืนตามหลอกหลอน แม่จะถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมาว่าทำไมพ่อทำแบบนั้นหรือพ่อไม่รักพวกเราแล้วถือว่า ฉันทำอะไรให้พ่อผิดหวังในตัวฉันมันคือความคิดของฉันคนเดียว แม่บอกว่าแม่ตัดสินใจจะบินไปหย่ากับพ่อเพราะแม่ทนต่อไปไม่ไหวแม่ไม่สามารถใช้สามีร่วมกับผู้หญิงคนอื่นได้ แม่บอกฉันว่าอย่าเสียใจไปเลยมันดีกว่าที่ต้องทนต่อไป
ถึงตอนนี้ฉันก็เพิ่งตระหนักได้ว่าครอบครัวของเราที่เคยมีมันเจ๋งและอบอุ่นแค่ไหน เพื่อนคนอื่นมักจะมาร้องไห้ที่โรงเรียนเพราะพ่อแม่ทะเลาะกัน มีแต่ฉันที่ไม่เคยมีปัญหานั้นเพราะพ่อกับแม่แทบจะไม่เคยทะเลาะกันสิ่งที่ฉันต้องการที่สุดตอนนี้คงเป็นประตูที่จะช่วยย้อนเวลากลับไปวันนั้นวันที่ครอบครัวของเราอย่างอบอุ่นและฉันก็รู้ว่ามันคงไม่มีอีกแล้ว
พวกเรามีการคุยกันทั้งครอบครัวอีกครั้งเพราะว่าตอนนั้นมีฉันเป็นแค่เพียงคนเดียวเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ ส่วนน้องชายไม่รู้อะไรเลยฉันรู้สึกว่าความกดดันทั้งหมดมันตกอยู่ที่ฉันและมันเริ่มบดขยี้ความรู้สึกฉันมากขึ้นไปทุกวันเป็นการคุยกันในครั้งนี้พวกเราได้รับอนุญาตให้ถามพ่อได้ทุกอย่าง ฉันเลยถามพ่อว่าทำไมพ่อทำแบบนี้เพราะตอบมาว่า ลูกรักบางครั้งผู้ชายก็ต้องการผู้หญิงมากกว่า 1 คนในชีวิตนะลูก ซึ่งคำตอบนี้มันคือความรู้สึกของฉันแบบไม่มีชิ้นดีทุกคำถามที่ฉันถามไป คำตอบที่ได้รับเหมือนเป็นเพียงแค่ข้อแก้ตัวฉันพ่อเหมือนไม่คิดด้วยซ้ำว่าสิ่งที่ตัวเองกำลังทำมันคือสิ่งที่ผิด พ่อยังบอกฉันต่อว่าลูกรักมันคือสิ่งปกติจะตายเห็นไหมว่าคนที่นี่มีภรรยาได้มากกว่า 1 คนเราอยู่ที่อียิปต์และที่นี่ก็อนุญาตให้ผู้ชายมีภรรยามากกว่า 1 คนได้ การพูดคุยกันครั้งนี้มีแต่จะทำให้ทุกอย่างแย่ลงไม่มีคำตอบหน่อยของพ่อให้เรารู้สึกดีเราได้จะถามตัวเองซ้ำว่าพวกเรายังดีไม่พอสำหรับพ่อเหรอ ครอบครัวของเราเคยมีแต่รอยยิ้มและความสุขไม่ใช่หรอ แต่เรื่องนี้ดูเหมือนจะไม่ได้กระทบกระเทือนความรู้สึกของน้องเท่ากับฉัน อาจเป็นเพราะว่าเขายังเด็กเกินไปที่จะรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงนี้เพราะตอนนี้พ่อมี 2 บ้านและจะกลับบ้านกันอยู่วันเว้นวันเพราะต้องสลับไปอยู่บ้านภรรยาอีกคนด้วย แม่กินไม่ได้นอนไม่หลับเลยจะเกิดเรื่องซึ่งพ่อก็สังเกตเห็นได้แต่รู้ไหม เพราะพูดว่าอะไรดูแลแม่ของลูกด้วยนะ เดี๋ยวนะมันไม่ใช่หน้าที่ของพ่อหรอที่ต้องดูแลแม่ในฐานะสามี แต่พ่อกลับปัดความรับผิดชอบมาให้ฉัน
ทุกสิ่งมันแย่ลงเรื่อยๆไม่ว่าจะเป็นการเรียนที่เริ่มหนักขึ้นและหน้าที่ในบ้านที่ฉันต้องดูแลทุกอย่างรวมถึงดูแลแม่ด้วย ในช่วงที่พ่อไม่อยู่ฉันพยายามอ้อนวอนให้กินข้าวแม่แค่คำเดียวก็ยังดี แต่แม่ไม่แม้แต่จะแตะเลยฉันพยายามที่จะทำทุกอย่างให้ดีที่สุดแต่ผลที่ออกมามันตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง เกรดที่โรงเรียนเริ่มแย่ลงฉันเริ่มถูกครูต่อว่า ตัวเองร้องไห้จนหลับไปทุกคืนนอนฟังพ่อกับแม่ทะเลาะกันทุกคืนที่พ่อกลับมาคืนแล้วคืนเล่าและฉันก็ไม่เคยที่จะปลอบแม่ได้สำเร็จ
หลังจากผ่านไปสักพักพ่อคงจะเห็นว่าฉันเริ่มรับมือกับสิ่งเหล่านี้ไม่ไหวพอเดินมาหาฉันในห้องเหมือนกับคืนนั้นที่เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทุกอย่างแต่ครั้งนี้พอมานั่งที่ปลายเตียง แล้วโน้มตัวมาอบกอดฉันความรู้สึกต่างๆที่อยู่ข้างในกำลังทะลักออกมาไม่รู้ทำไมถึงเกลียดพ่อไม่ลงทำได้แค่กอดพ่อตอบแล้วร้องไห้ออกมาตอนนั้นฉันได้แต่หวังว่า ฉันบอกความรู้สึกต่างๆของฉันให้พ่อฟังพ่อรับฟังตั้งแต่ต้นจนจบและจากนั้นพอก็ทำลายความหวังของฉันอีกครั้ง พ่อเริ่มพูดว่าเรื่องทั้งหมดมันไม่ใช่ความผิดของพ่อมันเป็นแค่ความรู้สึกที่เปลี่ยนไปและฉันก็ยังคงเป็นลูกสาวของพ่อไม่มีเปลี่ยน เพราะยังรักฉันเหมือนเดิมทุกอย่างที่พ่อพูดมันก็แค่ลมปากที่สวยหรูชอบ พ่อไม่เคยอยู่ข้างฉันในวันที่ฉันรู้สึกแย่ที่สุดเรื่องทั้งหมดทั้งมวลที่เกิดขึ้นทำให้ฉันรู้สึกเหมือนฉันจัดการอะไรไม่ได้เลยแค่ช่วยเหลือคนที่อยู่รอบๆยังทำไม่ได้ ฉันรู้สึกแย่มากแต่ก็ยังหวังว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันจะเป็นแค่เพียงฝันร้าย สิ่งที่ฉันอยากขอมากที่สุดก็คือขอกลับไปยังช่วงเวลาที่ครอบครัวของเราอย่างอบอุ่นและฉันก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้
เรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้ทำให้ฉันกลายเป็นคนที่ไม่มั่นตัวเอง ฉันรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า ฉันอดโทษตัวเองไม่ได้ว่า ฉันควรจะทำทุกอย่างให้ดีขึ้นได้มากกว่านี้ในฐานะลูกสาว ฉันน่าจะปกป้องครอบครัวของเราได้ ฉันรู้สึกเหมือนกับทุกเรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นความผิดของฉัน ฉันเคยมีชีวิตที่อบอุ่นและไม่เคยคิดว่าวันนึงจะกลายเป็นเด็กบ้านแตกและไม่มีชีวิตแบบนั้นอีกแล้ว บางครั้งคุณอาจจะมองไม่เห็นคุณค่าสิ่งที่คุณมีจนกระทั่งคุณได้เสียมันไปอย่างไม่มีวันกลับมา
